Ron Rijnbende (Directeur UnieNZV)
Rick van der Woud (Directeur Mensen met een Missie)
Hoe zijn jullie op de plek terechtgekomen waar jullie nu werken? En vertel eens over jullie organisatie.
Ron:
Grappig om in een katholiek netwerk een interview te hebben met twee voorzitters die beiden van huis uit protestants zijn opgevoed! Hoewel de link met de katholieke kerk er bij ons beiden ook is. Mijn geboorteplaats is Zwolle, op een latere leeftijd ben ik in Roosendaal terecht gekomen. Als protestant heb ik mij daar onder mogen dompelen in de katholieke carnavalstraditie van de stad. Daar doe ik erg graag aan mee.
Op het gebied van werk ben ik na mijn studies theologie en geschiedenis gaan werken bij de Unie voor Christelijk Onderwijs. Daar richtte ik mij vooral op de identiteitsvraagstukken in het christelijk onderwijs. De combinatie van onderwijs en vorming is een rode draad door mijn leven. Wanneer je daar maatschappelijke betrokkenheid aan toevoegt heb je de pijlers waar vandaan ik mijn werk graag doe tot op de dag van vandaag. Ik mag nu leiding geven aan de UnieNZV. Uiteindelijk zijn wij voortgekomen uit de beweging van de zondagsschool in 1865. Een waardengedreven organisatie die goed christelijk onderwijs aan wil bieden in binnen- en buitenland.
Kwintessens is onze Stichting die in Nederland de zorg draagt voor het katholiek onderwijs. We zijn de marktleider in het vervaardigen van lesmateriaal en het ondersteunen van scholen en docenten in het onderwijs in katholieke maatschappelijke vorming.
Daarnaast organiseren wij met Edukans onderwijs in een heel aantal landen. Dan gaat het vooral om kwalitatief goed onderwijs. Wij proberen in vele ontwikkelingslanden onderwijs goed op te zetten en plaatselijke docenten op te leiden op een manier dat zij het stokje door kunnen geven aan latere generaties. Onderwijs is van het grootste belang om landen verder te helpen. Wij zijn daarmee van toegevoegde waarde binnen de Nederlandse ontwikkelingssamenwerking.
Rick:
Hoewel ik nu directeur van Mensen met een Missie ben wilde ik in mijn jonge jaren dolgraag balletdanser worden. Mijn vader heeft een groot aantal alternatieven aangedragen, maar alleen een knieblessure kon mij tegen houden om mijn droom te verwezenlijken.
Ik kom uit een groot gezin dat actief was in de protestantse kerkgemeenschap. Mijn vader was onderofficier bij de marine, mijn moeder is Indisch en als diaken lid van de kerkenraad. Ik ging na de middelbare school theologie studeren aan de VU. Na een half jaar liep ik daar gillend weg. ‘Wat is de hand van God geweest in de Reformatie?’ dat type zogenaamd wetenschappelijke vragen konden mij niet interesseren. Ik vond het fenomeen religie een stuk interessanter. De politieke werkelijkheid. Hoe legitimeren mensen hun handelen vanuit een religieus perspectief? Ik studeerde verder in religie en levensbeschouwing en deed een studie Arabisch. Ik schreef mijn scriptie nooit af trouwens, omdat de politiek lonkte. Als persoonlijk medewerker van Kathleen Ferrier (CDA) bouwde ik netwerken op. Later werkte ik ook een periode als lobbyist om vervolgens bij Cordaid aan de slag te mogen gaan. Daar leerde ik hoe politiek en ontwikkelingssamenwerking samen gaan, het toepassen van verschillende aspecten ervan bij veiligheidsvraagstukken, zoals tijdens de missies in Uruzgan.
Uiteindelijk belandde ik in 2015 bij Mensen met een Missie. De geldstromen van de congregaties drogen langzaam aan op, wat was eigenlijk ons toekomstige bestaansrecht? En of ik directeur wilde worden. Een mooie uitdaging! Wij richten ons vandaag de dag op belangrijke thema’s als religieus leiderschap en de positie van jongeren daarin, het tegengaan van radicalisering en de gelijkwaardigheid van jongens en meisjes. Wat betreft de geldstromen, die komen nu ook via de overheid binnen, zodat we onze plannen kunnen verwezenlijken.
Welke katholieke waarden zijn voor jullie persoonlijk belangrijk?
Ron:
De basis van een goede organisatie is in mijn ogen er een die vertrouwen, perspectief en betrokkenheid uitstraalt. Ik zie daarin de kernwaarde van mijn geloof terug: geloof, hoop en liefde. Wat ik altijd geprobeerd heb is de vertaling van die pijlers naar de werkelijkheid goed te stroomlijnen. Het is van groot belang om een perspectiefrijk verhaal te creëren waar je je aan vast kunt houden als organisatie.
Die waarden proberen we te vertalen naar vorming en pedagogiek. Ik ben er, maar mag ik er ook zijn? Zonder vertrouwen is het verdraaid lastig, bijna onmogelijk om op te groeien. Het is dus cruciaal om een omgeving van vertrouwen te creëren in een organisatie. Maar dat geldt ook voor de leerkracht die wij proberen op te leiden. Die moet dat vertrouwen geven in zijn klaslokaal, aan zijn leerlingen, zij moeten horen: ‘jij deugt en bent waardevol als persoon!’ Een omgeving van betrokkenheid ontstaat dan als het goed is als vanzelf. Die betrokkenheid is een goede pijler om af te lezen of een organisatie goed in elkaar steekt.
Rick:
Voor mij is dat de menselijke waardigheid, het gegeven dat iedere mens telt. Ik ben altijd heel nieuwsgierig naar de overtuigingen die mensen hebben om iets van een ander te vinden. Bepaalde overtuigingen leiden tot uitsluiting, onderdrukking en geweld. Waarom doen mensen wat ze doen?
Mensen met een Missie was een hiërarchische organisatie. Ik wilde ervoor zorgen dat die lagen weggesloopt werden, dat we toegroeiden naar een plattere organisatie. Dat er gelijkwaardig met elkaar omgegaan werd. Zo hadden wij experts die het programma schreven voor de projecten in het buitenland en andere experts in onze organisatie die de fondswerving deden. Dat waren echt twee verschillende disciplines die vaak geen idee hadden van elkaars werk. Onder mijn leiding werken al die mensen nu samen in één team. Dat is ook gewoon plat zakelijk belang, weten wat ons verhaal is, waarom ons werk belangrijk is en hoe we dat naar buiten toe uit kunnen zetten.
Welke Bijbeltekst is jullie dierbaar?
Ron:
De tekst van Mattheus 23, waarin het doen van gerechtigheid centraal staat. Wanneer hebben wij God gezien? Wanneer heb jij de gevangene bezocht, de hongerige eten gegeven, de naakte gekleed. Het is voor mij een grondtekst die mij altijd weer aan het denken zet hoe ik in het leven zou willen staan.
Rick:
Bijt nooit in de hand die jou voedt, uit het boek Spreuken.
Ik vind die tekst erg intrigerend, vooral omdat ik het er volslagen mee oneens ben. Die hand die jou voedt moet je als mens juist overwinnen. Kom dus juist wél in opstand tegen jouw baas! Zeg dingen die gezegd moeten worden, vooral omdat jij dat vindt en jij van belang bent. Deze tekst zou ook vooral vrouwen aan moeten sporen zich beter uit te spreken, om bijvoorbeeld een promotieplek op te eisen.
Waarom is het zo belangrijk dat jullie organisaties bestaan?
Ron:
Er zijn amper organisaties die op gebied van levensbeschouwing zich richten op het basisonderwijs. Kwintessens helpt scholen en leerkrachten om op een inspirerende manier de levensbeschouwelijke vragen te stellen. Wie ben ik? Waar sta ik? Hoe ziet mijn wereld eruit? Vragen die iedere persoon zichzelf zou moeten stellen om zich te kunnen ontwikkelen. We zijn als gezegd de marktleider in het verspreiden van deze vragen in vele vormen in het basisonderwijs.
En wat betreft Edukans, we zorgen dat we ons op een gestructureerde manier inzetten voor kwaliteitsverbetering en daarmee impact hebben op het onderwijs in de landen waar we actief zijn.
Rick:
Wij zijn een organisatie met veel geduld. We werken kleinschalig aan vrede en verzoening in gebieden waar dat zo nodig is. We zijn een organisatie die weet dat geloof een drijfveer is voor veel organisaties in het buitenland en we weten hoe we daarmee om moeten gaan. Vanuit religieus gedachtegoed proberen wij vrede te bewerkstelligen. In mijn ogen is dat onmisbaar.
Wat zijn jullie hobby’s?
Ron:
Koken. En dan het liefst de Italiaanse keuken. Tagliattelle alla carbonara en ik voeg daar prei aan toe, heerlijk.
En op de mountainbike, geweldig. Tegenwoordig zit ik dan wel in de elektrisch aangedreven sferen. Dan haal ik tenminste de afstanden die ik graag wil halen.
Rick:
Ook ik zeg koken, maar dan de Indische rijsttafel. Tsja dat heb ik natuurlijk via mijn moederszijde. En een andere specialiteit is de Thaise gebakken rijst met koriander. O ja, en als ik er echt zin in heb ga ik voor de Pain Poilane, een enorm en fantastisch zuurdesem brood is dat met een mega bereidingstijd, maar o zo lekker.
Tot slot, wat is jullie vakantiebestemming dit jaar?
Ron:
Ik reis af naar de Chevenne in Frankrijk.
Rick:
Voor mij is dat dit jaar Friesland, lekker zeilen op de Friese meren.